Ohnee, hoefbevangenheid
Ik kon mijn geluk niet op, in mijn jonge jaren heb ik op haar leren paardrijden en op dit moment is ze nog steeds bij ons als gezelschapspony en leert ze mijn neefjes en nichtjes alles over paarden. Soms wordt ze nog wel eens gereden, maar dat ligt er aan of ze last heeft van haar ‘voetjes’. Na drie veulens, waarvan de laatste is verworpen, en een verhuizing in 2005 is Melody namelijk hoefbevangen geraakt. Ze begon heel voorzichtig te lopen en probeerde zo min mogelijk op haar voorbenen te staan. Vooral wanneer ze van haar stal naar de wei over het asfalt moesten lopen, duurde dit zeker 5 minuten i.p.v. 10 seconden.
Zachte ondergrond
Op het internet lazen wij veel tegenstrijdige oplossingen voor hoefbevangenheid. De eigenaar van de manege waar ik destijds reed had het ook al eens meegemaakt. Hij adviseerde ons om haar in een stukje land te zetten met alleen natte modder. En wanneer ze op stal stond was het belangrijk om een zo zacht mogelijke ondergrond te hebben van stro. We hebben gelijk een stukje land omgeploegd en nat gemaakt. Hier kon ze prima in rondlopen en merkte je amper dat ze last had van haar hoeven. Maar zodra ze weer op harde ondergrond liep, was het weer mis.
Hulpmiddelen
Na uitvoerig internet te hebben afgespeurd, er was toen veel minder te vinden over hoefbevangenheid dan vandaag, kwamen we veel gelijkenissen tegen met suikerziekte bij mensen. Melody kreeg waarschijnlijk te veel suikers/fructaan binnen van het gras. Het gras bij onze nieuwe woning was waarschijnlijk ‘vetter’ dan bij ons oude plekje en daarnaast had ze al een aantal jaren geen veulen gehad waarmee ze de suikers moest delen tijdens de drachtigheid.
Uit onderzoeken naar suikerziekte bij mensen bleek dat veel van hen een tekort te hebben aan magnesium. Magnesium zou een rol spelen bij vetopslag in de vetcellen en bij insulinegevoeligheid. Na meerdere berichten te hebben gelezen die dit bevestigden, zijn we magnesium gaan voeren aan Melody. Daarnaast natuurlijk zo min mogelijk suikers en dus weinig gras. Ook hebben we een andere hoefsmid laten komen, hij heeft haar eerst zo bekapt dat ze zo min mogelijk op haar voorhoeven steunde. Langzaamaan hebben we er naartoe gewerkt dat vooral de draagrand/hoefwand zo kort mogelijk werd gehouden, zodat ze meer op haar zool zou lopen. Ook hier hebben we tegenstrijdige berichten over gelezen, maar blijkbaar werkt dit het beste voor haar. Bij één hoef is het hoefbeen gekanteld, waardoor de witte rand zichtbaar is geworden. Een goed ‘hoef management’ is daarom heel belangrijk voor haar. Wanneer haar hoeven te lang worden, komt hier druk op en kan ze weer last krijgen. Ieder jaar in de zonnige periode kreeg ze weer een beetje last van gevoelige hoeven, het ene jaar meer dan het andere. Melody heeft toen een graasmasker om gekregen. Dit lijkt misschien zielig, maar het biedt zoveel voordelen.
Klachten vrij
Op dit moment is Melody een paar jaar klacht vrij. Wanneer de zon schijnt en ze op het land staat, heeft ze het graasmasker om, zelfs als dit in de winter het geval is. Ze krijgt elke dag een mengsel van luzerne, lijnzaadolie en magnesium. Daarnaast is ze afgevallen en zit hierdoor veel beter in haar vel. Ondanks dat ze ongeveer 22 jaar is en hoefbevangen is geweest, rent ze dankzij deze hulpmiddelen nog elke week rondjes als een 3jarige!