Bestel vanaf nu je HorseFitShop artikelen op www.ej.nl

Gastblog Paardenarts: Een veelvoorkomende blessure is die aan de tussenpees

Door /

De tussenpees is een belangrijk onderdeel van het bewegingsapparaat van je paard en bevindt zich zowel in de voor- als achterbenen van het paard. De tussenpees ligt ingesloten tussen het pijpbeen, de griffelbeentjes en de diepe buigpees (met checkligament), vandaar ook zijn naam. Er zijn verschillen tussen de tussenpees in het voorbeen en die in het achterbeen. Zo kan de pees in het achterbeen bij beschadiging niet uitzetten omdat deze letterlijk opgesloten zit tussen de botstructuren en een stevig vliesje (de fascie).

Oorzaken & symptomen

Symptomen kunnen zijn: verminderd presteren, kreupelheid of onregelmatigheid, ongelijkheid in changementen, zwelling, warmte, pijn bij het buigen.
Kleine veranderingen in het peesweefsel (door een combinatie van overrekken, overgestimuleerde peescellen en onvoldoende hersteltijd) kunnen – indien niet tijdig herkend – overgaan in kleine beschadigingen. Hierdoor ontstaat meer stijfheid. Vergelijk het met een elastiekje waar de rek steeds verder uit gaat. Door variatie in stijfheid kunnen er scheurtjes ontstaan (overbelasting!). Dit hoeft echter nog geen pijnlijkheid, zwelling of kreupelheid te geven, wat het extra lastig maakt om een blessure te herkennen. Pijn ontstaat meestal pas bij beschadigingen ter hoogte van de aanhechting op het bot of door verhoogde druk door zwelling van de pees.

Kreupelheid kan optreden bij een acute fase van een grotere verscheuring. Ook kunnen standsafwijkingen een oorzaak zijn voor tussenpeesproblemen. Het compartimentssyndroom is specifiek voor het achterbeen, aangezien de pees daar opgesloten ligt.

Jonge paarden met grote bewegingen en sportpaarden lopen het meeste risico op tussenpeesblessures.

Diagnose & behandeling

Er zijn verschillende manieren om tot een diagnose te komen. Allereerst is er signalering van de symptomen en klinisch onderzoek nodig. Met een verdovingsonderzoek kan pijn en functieverlies worden opgespoord. Daarnaast is beeldvorming nodig om de diagnose te bevestigen en de omvang, ernst en chroniciteit te kunnen bepalen: echografie, eventueel aangevuld met 3D-chografie (UTC-scan), röntgenologie en MRI-/CT-scans.

Afhankelijk van de blessure zijn er naast een aangepast bewegingsprogramma verschillende therapieën mogelijk. Denk aan inspuiten van de pees (met stamcellen, PRP, PRGF en IRAP), shockwave- of lasertherapie en koelen van het been. Een chirurgische ingreep is in ernstige gevallen mogelijk. Aangepast beslag, aquatraining en braces kunnen helpen bij de revalidatie. Ook kan het herstel met behulp van bijv. UTC-scans verder gemonitord worden.

Preventietips

  • Weet hoe je de tussenpees bij je paard kunt controleren op veranderingen
  • Houd je paard fit
  • Bekap en besla tijdig
  • Wissel training en type ondergrond af
  • Voorkom overtraining

Raadpleeg bij vermoeden van een peesblessure altijd je dierenarts!

Scroll naar boven