De gevolgen van een blessure
Bij een blessure is meestal direct sprake van pijn en ontsteking, te herkennen aan zwelling, roodheid, warmte en vermindering van het functioneren. Hierdoor werkt ook het zenuwstelsel minder goed. De proprioceptie, het besef waar welk lichaamsdeel zich in de ruimte bevindt, is aangedaan. Duurt een blessure langer dan wordt het gebied rond de blessure vaak stijver; de mobiliteit verslechtert. Bovendien verminderen de kracht en de rompstabiliteit bij een geblesseerd paard. Dit herstelt niet vanzelf en daarom moet hier specifiek aandacht aan besteed worden bij de revalidatie. Wordt een blessure niet behandeld dan zal de algehele conditie van het paard steeds verder achteruit gaan.
Revalidatie
Er wordt bij de revalidatie daarom gewerkt aan de volgende onderdelen:
•Pijn en ontsteking verminderen
•De proprioceptie verbeteren
•De beweeglijkheid herstellen
•De kracht en rompstabiliteit verbeteren
•Conditieopbouw
•Optimaliseren van het presteren
In het revalidatieproces kunnen medicatie, verschillende therapieën (bijv. fysiotherapie, chiropractie, shockwave-, laser- en ultrasoon geluidtherapie), oefeningen en diverse hulpmiddelen (bijv. hartslagmeter, bewegingsanalyse, teugeldrukmeter, als ook stimulatoren als medical taping, Equiband e.d.) worden ingezet, afhankelijk van het soort blessure. Het is hierbij van groot belang om altijd naar het gehele paard te blijven kijken, omdat door compensaties ook andere delen van het lichaam aangedaan kunnen zijn.
Een aquatrainer kan op verschillende vlakken helpen bij de revalidatie en training, zoals het verbeteren van de proprioceptie, balans, rechtgerichtheid en beweeglijkheid van de rug en benen. Hiermee worden gewrichten minder belast en kan het paard bovendien zijn energie op een gecontroleerde wijze kwijt.
Kans van slagen
De duur van de revalidatie en de kans van slagen hangen af van verschillende factoren, zoals de ernst van de blessure, de locatie en het type van het geblesseerde weefsel. Ook leeftijd, gedrag en de bouw van het paard spelen daarbij mee. Om de kans zo klein mogelijk te maken dat de blessure terugkomt of dat er een probleem ontstaat in een ander gedeelte van het lichaam, moet er met veel aspecten rekening gehouden worden. Denk daarbij aan de ligging van het zadel, hoofdstel en bit, het algemene management van het paard, het functioneren van de wervelkolom van het paard en de invloed van de ruiter.
De eigenaar van het paard heeft in het gehele revalidatieproces een belangrijke taak. Voor een geslaagde revalidatie zijn therapietrouwheid, het plannen van regelmatige controles door een paardenarts en de bijbehorende financiële middelen immers onmisbaar.
Neem bij vermoeden van een blessure van je paard altijd direct contact op met je paardenarts!
Meer lezen over revalidatie bij paarden?
Lees het volledige artikel over Revalidatie bij paarden op Paardenarts.nl