Een hazenhak is te herkennen aan een verdikking aan het spronggewricht, op de achterkant van de hak. Een paard met een hazenhak kan een harde hazenhak hebben of een valse of zachte hazenhak. Bij een harde hazenhak zit er op de achterkant van het spronggewricht een harde verdikking. Deze harde verdikking wordt veroorzaakt door het kantelen van een voetwortelbeentje. Bij jonge paarden is het mogelijk dat de harde hazenhak op den duur weer verdwijnt, maar in de meeste gevallen zal het alleen maar verergeren. Een harde hazenhak is een gebrek en paarden met deze aandoening worden bij sommige stamboeken niet opgenomen. 

Bij een valse of zachte hazenhak zit er een verdikking aan de achterkant/onderkant van het spronggewricht. Ook deze verdikking voelt hard aan, maar op foto’s wordt bijna nooit een benige verdikking ontdekt. De behandeling van een paard met een zachte of valse hazenhak bestaat vooral uit rust. De dierenarts kan het paard daarnaast ontstekingsremmers geven. Hierna zal een revalidatie volgen. De hoefsmid kan paarden met een hazenhak beslaan met een speciaal beslag. Dit speciale beslag kan de druk op pezen verminderen.