Gastblog Jacqueline Stap: Leer je paard kennen

In de natuur is het belangrijk om er gezond uit te zien, zwakke dieren zijn een makkelijke prooi. Een dier zal dus zwakte verbergen, ook pijn zal het niet meteen tonen. Als pijn of zwakte erger wordt en je deze signalen van het paard opmerkt, heb je waarschijnlijk al eerdere signalen gemist.

Dus het begint bij goed observeren. Niet alleen: “Ah, hij staat lekker te eten in de wei.” Kijk eens even goed naar je paard. Staat hij goed op al zijn benen, is de staart gespannen tussen de billen, hoe ziet zijn vacht eruit, zijn er nieuwe kruintjes ontstaan of witte vlekken, hoe ademt hij, beweegt hij soepel, is hij nog vrolijk, enz. Als je dat een keer in de week of twee weken doet en dit bijvoorbeeld bijhoudt in een schriftje, zie je de veranderingen. Het zijn allemaal tekenen die kunnen wijzen op een ongemak in het lichaam. Als dat verdwijnt is dat natuurlijk prima, maar als dat niet verdwijnt en er komen tekenen bij, zul je aan de bel moeten trekken.

Even een paar kleine oefeningen om te zien hoe goed jij observeert:

Als je oppervlakkig kijkt, denk je vast: “Tjee, wat kan die jongen goed klimmen.” Maar als je langer kijkt, zie je dat de horizon raar loopt, de handen wel erg ontspannen zijn en de afstand van het lichaam tot de berg wel erg groot is.

Dit is wat mij opvalt bij dit paard. Het paard heeft een beetje een zorgelijke blik. Er lijkt spanning te zitten tussen de neusgaten, de mondhoek is wat naar binnen getrokken., bij de keel zijn rimpels en nog een restant van een wondje.

Bij paarden bevinden de oren zich vlakbij het gewricht tussen schedel naar nek. Bij het eerste paard hieronder zijn de oren te slap (bij het rijden bewegen de oren op en neer). Bij het tweede paard staan ze te dicht bij elkaar. Beide symptomen kunnen een teken zijn van problemen met het gewricht tussen de schedel en de nek.

Sommige mensen zouden zeggen dat dit paard ontspannen is, omdat de onderlip een klein beetje een centenbakje is, maar in dit geval is dat niet zo. De bovenlip is juist gespannen waardoor het centenbakje ontstaat.

Hier valt op dat de haren op het schouderblad veel langer en ruiger zijn dan op de rug. Hier en daar staan de haren rechtop. En er zijn wat spieren weggevallen op en achter het schouderblad.

Na het observeren komt het voelen (palperen). Neem daar ook even de tijd voor. Het begint al bij, of je paard het oké vindt om aangeraakt te worden. Loopt hij weg of wordt hij gespannen (hoofd omhoog, kijken wat je doet en/of oor naar je toedraaien) als je op een bepaald plek voelt? En voelt de plek hard, gezwollen, warm of koud aan. Nu zijn bepaalde plekken normaal gesproken al wat warmer, bijv. de liezen. En bepaalde gebieden voelen wat kouder aan, zoals het laatste stuk van de benen. Maar als een been koud aanvoelt t.o.v. de andere benen is dat natuurlijk raar.

Doe ook regelmatig grondwerk. Daarmee bedoel ik loopparcourtjes waarbij je paard om pillonnen moet slalommen, over cavaletti balkjes (recht achter elkaar aan of in een bocht, (deels) verhoogd) moet lopen, enz. Hierbij kun je observeren of hij zijn benen goed optilt, goed bochten kan maken en dus of zijn lichaamsbewustzijn goed is en/of de beweeglijkheid van de benen en rug goed is. Tegelijkertijd zijn deze oefeningen belangrijk om je paard soepel te houden, coördinatie training en een leuke afwisseling om met je paard bezig te zijn.

Wanneer je dus regelmatig observeert, voelt en oefent, ken je jouw paard echt goed en weet je wanneer je aan de bel moet trekken en een dierenarts of dierenfysiotherapeut moet inschakelen.

Na mijn opleiding tot dierenfysiotherapeut heb ik mij verder geschoold in osteopathie, TTouch en IMT. In mijn behandelingen pas ik al deze therapieën toe en het heeft ervoor gezorgd dat ik kennis heb van het hele lichaam (dus ook organen en wat problemen daarmee voor effect hebben op het bewegingsvermogen). Maar je kunt mij bijvoorbeeld ook inschakelen als je problemen hebt met trailerladen, schrikachtige paarden en paarden die regelmatig struikelen.

Daarnaast geef ik oefeningen mee, neem ze met je door qua uitvoering en geef ik nog tips/adviezen over wat je nog meer kunt doen om je paard gezond te houden.

Ik hoop dat jullie mijn blog interessant vonden en dingen hebben opgepikt. Binnenkort zal ik een blog schrijven over osteopathie.

Mijn laatste tip: Houd ook bij hoe lang een probleem bestaat, want de tijd gaat altijd sneller dan je denkt.

En natuurlijk, als je vragen hebt of je vermoedt een probleem bij je paard, neem dan gerust contact met mij op.

Met vriendelijke groet,

Jacqueline Stap, dierenfysiotherapeut
Stap Dierenfysiotherapie Praktijk
http://www.dierenfysiotherapiefriesland.nl/