Omgevingsfactoren
De blessurerisico’s van buitenaf hebben alles te maken met hoe het paard gereden en verzorgd wordt. Deze risico’s zijn makkelijker te beïnvloeden dan lichamelijke factoren, maar vragen wel om een goede samenwerking tussen ruiter, instructeur en dierenarts.
Train je paard altijd met goed passend harnachement (zadel, hoofdstel en bit) zodat de onderliggende weefsels vrij kunnen blijven van directe schade (drukkingen en wondjes) en indirecte schade zoals botproblemen aan de lagen door een slecht passend bit. Bij een zadel dat niet goed past, kan je paard in zijn bewegingen gaan compenseren. Laat het zadel dus regelmatig door een zadelmaker controleren en schakel eventueel een bitfitter in.
Tijdens het rijden zijn een goede houding en zit van groot belang. Met behulp van technologieën als de flexchair en teugeldrukmeter kun je hier meer inzicht in krijgen. Zit de ruiter bijvoorbeeld scheef, dan heeft dit net als bij een slecht passend zadel een directe invloed op de houding van het paard en kan dit leiden tot compensatiegedrag. Neem het opwarmen en afkoelen van je paard serieus, want in die tijd kun je hem voorbereiden op toenemende belasting en rust. Geef bij zware training een rustdag zodat de spieren en pezen de tijd hebben om van de inspanning te herstellen. Train tenslotte op een bodem die gelijkmatig is en voldoende grip biedt zodat de kans op uitglijden vermindert en wissel regelmatig af tussen verschillende typen (harde/zachte) bodem.
Lichamelijke factoren
Heeft je paard een goede conformatie en geen last van overgewicht, dan heeft hij al veel mee. Een goed gebouwd paard is in staat om de krachten die tijdens de training op zijn benen en rug komen juist op te vangen. Echter een paard met de ideale bouw hoeft niet per definitie direct een goede atleet te zijn. Hier spelen meer factoren een rol. Heeft je paard niet die ideale bouw (bijv. een scheve beenstand), wees dan extra alert en laat hem vaker controleren. Regelmatige controle door professionals zoals de dierenarts, hoefsmid, fysiotherapeut en paardentandarts is van groot belang om blessurerisico’s op tijd te herkennen.
Hoewel je bij een volwassen paard de conformatie niet meer kunt veranderen, kun je wel beïnvloeden hoe hij zijn lichaam gebruikt (o.a. balans, gelijkmatige ontwikkeling van boven- en onderlijn). Let ook op conformatie van de wervelkolom (holling/bolling) en het gebit (over-/onderbeet, blinde (wolfs)kiezen e.d.). Heeft je paard een rugprobleem? Dan ligt daar vaak een kreupelheid aan ten grondslag of andersom: een kreupel paard kan ook last krijgen van zijn rug. Een paard zal om te compenseren een ander bewegingspatroon aannemen. Hierdoor is het moeilijk om te achterhalen wat het oorspronkelijke probleem was en wat de compensatie. Het paard zal voor beide problemen behandeld moeten worden. Een goede samenwerking tussen de dierenarts en andere zorgprofessionals is hierbij erg belangrijk.
Tot slot is ook het gewicht een belangrijke factor. Een groot deel van de paarden is te zwaar. Overgewicht geeft o.a. risico op insulineresistentie (IR), Equine Metabool Syndroom (EMS) en hoefbevangenheid.
Blessures op tijd herkennen
Bij zowel de blessurerisico’s vanuit de omgeving van je paard als die vanuit zijn lichaam is het belangrijk om de vroegtijdige signalen te herkennen die wijzen op kleine afwijkingen. Worden zulke signalen gemist, dan kan dit leiden tot het ontstaan van een grotere blessure. Daarom is regelmatige controle, zeker als je paard tot één van de risicogroepen behoort, zo belangrijk. Je dierenarts kan je samen met andere zorgprofessionals hierbij helpen. Binnen de diergeneeskunde is tegenwoordig ook steeds meer mogelijk (denk bijv. aan high speed camerasystemen, beensensoren).