Er zijn verschillende vormen van mok. De minst ernstige vorm wordt erythemateuze mok genoemd. Hierbij is er sprake van roodheid en lichte pijn van de huid. Wanneer de ontsteking ernstiger is en er vochtuittreding en korstvorming is, wordt dat eczemateuzemok genoemd. Chronische mok waarbij er verdikking en plooivorming van de huid is, heet verruceuze of condylomateuze mok. Mok die zich hoger op het been uitbreidt wordt rasp genoemd. En tot slot is er nog de zomermok, dit is een combinatie van teveel zonlicht met irriterende stoffen in de voeding.
Hoe kun je mok herkennen?
Omdat er zo veel verschillende vormen van mok zijn, zijn er ook verschillende symptomen. Je kunt mok herkennen aan de volgende symptomen:
-Roodheid in de kootholte
-Kloven, wondjes en schilfers in de kootholte
-Dikke korsten op de plek van de kloven en wondjes
-Verdikte huid in de kootholte
-Jeuk aan de benen en hoeven
-Pijn bij beweging
-Opgezet, dik of warm been
-Kreupelheid
-Koorts
Wanneer mok niet op tijd wordt behandeld, dan kan dit leiden tot kreupelheid, einschuss of zelfs olifantsbenen. Dit ontstaat door ontstoken lymfebanen en in sommige gevallen ontstoken bloedvaten door de bacteriën die via wondjes naar binnen zijn gedrongen. In zo’n geval heeft het paard van de ene op de andere dag een enorm dik been en heeft moeite met lopen. In dat geval moet de dierenarts meteen ingeschakeld worden. Dit komt vaak voor bij mok en soms (juist) met een heel klein plekje, de bacteriën kunnen hier moeilijk uit ontsnappen waardoor het eerder ‘naar binnen slaat’.
Wat zijn de oorzaken van mok?
Er zijn verschillende factoren die mok kunnen veroorzaken. Vocht is de meest bekende boosdoener. Deze aandoening komt dan ook het meeste voor in natte periodes zoals de herfst en winter. Paarden die lang op een natte bodem staan hebben een verweekte huid waar bacteriën makkelijk naar binnen kunnen dringen.
Er zijn verschillende factoren die mok kunnen veroorzaken. Vocht is de meest bekende boosdoener. Deze aandoening komt dan ook het meeste voor in natte periodes zoals de herfst en winter. Paarden die lang op een natte bodem staan hebben een verweekte huid waar bacteriën makkelijk naar binnen kunnen dringen.
Mok kan daarnaast ook voortkomen uit verkeerde voeding of onvoldoende voedingstoffen. Wanneer een paard niet voldoende vitaminen en mineralen binnen krijgt, werkt het afweersysteem minder goed en is je paard vatbaarder voor allerlei aandoeningen waaronder mok. Als je paard geen of weinig krachtvoer krijgt is het dus essentieel dit aan te vullen met een compleet vitaminen- mineralensupplement. Als je paard in de zomer mok heeft is het extra belangrijk om hiernaar te kijken, omdat vocht dan vrijwel zeker niet de oorzaak is.
Veel paarden krijgen meer suiker binnen dan waar hun lichaam op berekend is. Een deel van de suiker wordt omgezet in vet, een ander deel wordt opgeslagen in de lever. De lever produceert dan afvalstoffen en deze kunnen niet allemaal worden afgevoerd. Deze afvalstoffen kunnen zich gaan ophopen in de manenkam, de staartaanzet en de benen. Het lichaam probeert dan deze afvalstoffen via de benen uit te scheiden wat jeuk veroorzaakt. De huid raakt vervolgens geïrriteerd en er komen schilfers die op roos lijken.Als je paard onvoldoende de mogelijkheid heeft om (vrij) te bewegen, is de kans op mok ook groter. Bij een paard dat veel stil staat is de werking van het lymfesysteem minder waardoor de afvalstoffen zich ophopen en weer mok kan ontstaan.
Naast bovengenoemde meestvoorkomende oorzaken kan mok ook ontstaan door virussen, schimmels, insectenbeten, zonnebrand of allergieën. Een andere oorzaak van mok kan ook mijt zijn, ook wel beenschurft genoemd. Mijten zijn piepkleine beestjes die tunneltjes graven onder de huid. Mijt kun je met het blote oog niet zien maar er kunnen wel schilfers in de sokken ontstaan. Mijt is officieel geen mok, maar kan wel omslaan in mok wanneer er vuil in de wondjes komt.
Paarden met veel behang, zoals Friezen en Tinkers, zijn extra gevoelig voor mok doordat vocht en modder onder de lange sokken kan gaan broeien en beestjes gemakkelijk omhoog kunnen kruipen. Daarnaast zijn deze rassen ook vaker gevoelig voor suikers. Bij paarden met witte benen of voetjes komt mok ook meer voor.
Behandelplan
Wanneer je paard last heeft van mok, is het belangrijk om de kootholte schoon en droog te maken. Je kunt hiervoor betadinegebruiken om zo de huid te desinfecteren. De meningen over het al dan niet verwijderen van korsten zijn verdeeld, wij raden aan deze wel te laten zitten en er niet aan te pulken tenzij deze echt al los zitten. Let op dat je na het wassen de benen goed droog maakt met een schone handdoek of een föhn. Wanneer je paard veel behang heeft, kun je dit eerst voorzichtig wegscheren (let op dat je hier voorzichtig bent en niet nog meer wondjes maakt!). Voordat je paard het land in gaat kun je de mok plaatsen insmeren met een beschermende crème. Hierdoor bescherm je de wond tegen vuil en nieuwe bacteriële indringers.
Wanneer je paard last heeft van mok, is het belangrijk om de kootholte schoon en droog te maken. Je kunt hiervoor betadinegebruiken om zo de huid te desinfecteren. De meningen over het al dan niet verwijderen van korsten zijn verdeeld, wij raden aan deze wel te laten zitten en er niet aan te pulken tenzij deze echt al los zitten. Let op dat je na het wassen de benen goed droog maakt met een schone handdoek of een föhn. Wanneer je paard veel behang heeft, kun je dit eerst voorzichtig wegscheren (let op dat je hier voorzichtig bent en niet nog meer wondjes maakt!). Voordat je paard het land in gaat kun je de mok plaatsen insmeren met een beschermende crème. Hierdoor bescherm je de wond tegen vuil en nieuwe bacteriële indringers.
Voorkomen is beter dan genezen
Het genezingsproces van mok begint van binnenuit bij de basis. Ten eerste is het belangrijk ervoor te zorgen dat je paard voldoende kan bewegen gedurende de dag voor een gezonden werking van het lymfesysteem. Daarnaast is het zaak ervoor te zorgen dat je paard minder afvalstoffen binnen krijgt. Bekijk dus kritisch het rantsoen van je paard en check of hij of zij niet teveel suikers binnenkrijgt. Daarnaast moeten de afvalstoffen in het lichaam worden afgevoerd. Dit kun je doen met een reinigingskuur (drainage), of kruiden zoals kleefkruid of brandnetel. Daarnaast is het belangrijk dat de weerstand van je paard goed is zodat hij minder vatbaar wordt voor infecties of bacteriën.
Het genezingsproces van mok begint van binnenuit bij de basis. Ten eerste is het belangrijk ervoor te zorgen dat je paard voldoende kan bewegen gedurende de dag voor een gezonden werking van het lymfesysteem. Daarnaast is het zaak ervoor te zorgen dat je paard minder afvalstoffen binnen krijgt. Bekijk dus kritisch het rantsoen van je paard en check of hij of zij niet teveel suikers binnenkrijgt. Daarnaast moeten de afvalstoffen in het lichaam worden afgevoerd. Dit kun je doen met een reinigingskuur (drainage), of kruiden zoals kleefkruid of brandnetel. Daarnaast is het belangrijk dat de weerstand van je paard goed is zodat hij minder vatbaar wordt voor infecties of bacteriën.
Daarnaast is het belangrijk dat je de onderbenen van je paard schoon en droog houdt. Controleer dagelijks de benen van jouw paard op kleine wondjes of oneffenheden. Wanneer je paard gevoelig is voor mok, kun je ervoor kiezen om de kootholte uit te scheren. Hierdoor kun je de kootholtes makkelijker droog- en schoonmaken en hebben schimmels en bacteriën minder kans om zich te verspreiden. Komt je paard uit een natte of vieze wei? Spoel dan de benen af met water en zorg dat je de benen goed droogmaakt met een zachte handdoek. Verder is natuurlijk een droge en schone stalbodem een absolute voorwaarde voor een sterke en weerbare huid. Verwijder dagelijks de mest en urine uit de stal zodat je paard een schone stal heeft.